• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اباحه مالکی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اذن یا اجازه مالک به تصرّف دیگری در مالش را اباحه مالکی می‌گویند.



تصرّف در مال کسی با اذن یا رضایت او مباح است. به این اباحه چون از سوی مالک است، اباحه مالکی گفته می‌شود، مانند اباحه خوردن غذای میهمانی از سوی میزبان. به نظر برخی اباحه حاصل از معاطات بنابر اینکه مفید اباحه باشد نه ملک، اباحه مالکی است.


این اباحه اگر از طرف مالک انشاء شود، اباحه انشایی و اگر از قراین و شواهد حالی فهمیده شود، اباحه تقدیری نام دارد.


گاه از اباحه مالکی معنای دیگری اراده می‌شود که استناد اباحه به ملکیّت است؛ به این معنا که برای هر مالکی انواع تصرّفات در ملکش جایز و مباح است. این جواز مستند به ملکیّت مالک است.


۱. مصباح الفقاهة، ج۲، ص۲۲۴۲۲۵.    
۲. فقه الصادق، ج۲۴، ص۹۳.    
۳. حاشیة کتاب ‌المکاسب (اصفهانی)، ج۲، ص۱۳۰.    
۴. الموسوعة الفقهیة المُیَسَّرة، ج۱، ص۴۴۵.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۱، ص۲۲۵.    


رده‌های این صفحه : اباحه تصرف | فقه | معاملات




جعبه ابزار