• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیه امانت (علوم قرآنی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیه امانت به آیه ۷۲ سوره احزاب ، درباره پذیرش امانت الهی توسط انسان اطلاق می‌شود.



آیه ۷۲ سوره احزاب را آیه "امانت" می‌گویند: (انا عرضنا الامانة علی السماوات والارض والجبال فابین ان یحملنها واشفقن منها وحملها الانسان انه کان ظلوما جهولا)؛ "ما امانت(الهی و بار تکلیف) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند (ولی) انسان آن را برداشت راستی او ستمگری نادان بود ".


درباره واژه اصلی این آیه (امانت) معانی و تاویلات چندی گفته‌اند:
۱. امام صادق علیه‌السّلام آن را ولایت امام علی علیه‌السّلام دانسته است.
۲. ابن عباس و مجاهد، آن را به معنای احکام و فرایضی الهی گرفته‌اند.
۳. فرمانبرداری از دستور خدا.
۴. گروهی آن را به عقلی که ملاک تکلیف و مناط ثواب و عقاب است تفسیر کرده‌اند.
۵. برخی دیگر آن را امانت‌های مردم و وفای به عهد آنان دانسته‌اند.
۶. عده‌ای آن را معرفت خدا شمرده‌اند.
۷. علامه طباطبایی امانت را "ولایت الهی" می‌داند.
[۲] خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۷-۷۸.
[۳] منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، ج۱۶، ص۳۴۸.
[۴] سبحانی، جعفر، الایمان و الکفر فی الکتاب و السنة، ج۱، ص۲۴۵.



۱. احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.    
۲. خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۷۷-۷۸.
۳. منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، ج۱۶، ص۳۴۸.
۴. سبحانی، جعفر، الایمان و الکفر فی الکتاب و السنة، ج۱، ص۲۴۵.
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۴۵۰-۴۵۶.    
۶. فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۸۷.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، ص۳۳۰، برگرفته ازمقاله «آیه امانت».    


رده‌های این صفحه : اسامی آیات و سور | امانت




جعبه ابزار