• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آقاحقی خوانساری اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آقاحقی خوانساری اصفهانی، از شعراء، عرفا و فضلای قرن یازدهم هجری اصفهان می‌باشد.



آقاحقی خوانساری، از شعراء، عرفا و فضلای قرن یازدهم هجری است. نسب او به «خواجه حسن ماضی» و از او با چند واسطه به عارف بزرگوار «حافظ سعدالدّین عنایت‌الله خوانساری» می‌رسد. از بنی اعمام ملّاعلی حشمتی خوانساری بوده و سال‌ها در مسجد جامع اصفهان به وعظ و خطابه مشغول بوده است. او واعظی خبیر و خطیبی فصیح بوده و در سال ۱۰۳۷ق در خوانسار وفات یافته است. ظاهراً اغلب رباعی می‌سروده و این رباعی از اوست:
چون رعد به جز ناله زارم نَبُوَد ••••• چون باد به گوشه‌ای قرارم نَبُوَد
چون اشک که در دیده عاشق گردد ••••• سرگشتگی اَم به اختیارم نَبُوَد
[۱] نصرآبادی، محمدطاهر، تدکره نصرآبادی، ج۱، ص۴۲۱.
[۲] هدایت، رضا قلی‌خان، تذکره ریاض العارفین، ص۱۰۱.
[۳] اشرف‌الکتابی، مرتضی، تذکره شعرای خوانسار، ص۴۶-۴۷.
[۵] نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، ج۲، ص۳۰۰.
[۶] همایی، جلال‌الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۳۵۸.
[۸] بهادر، حسن‌خان و سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۲۱۶.



۱. نصرآبادی، محمدطاهر، تدکره نصرآبادی، ج۱، ص۴۲۱.
۲. هدایت، رضا قلی‌خان، تذکره ریاض العارفین، ص۱۰۱.
۳. اشرف‌الکتابی، مرتضی، تذکره شعرای خوانسار، ص۴۶-۴۷.
۴. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۲۵۸.    
۵. نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، ج۲، ص۳۰۰.
۶. همایی، جلال‌الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۳۵۸.
۷. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۱۸۹-۱۹۰.    
۸. بهادر، حسن‌خان و سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۲۱۶.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۳۳.    



جعبه ابزار