خَشِن (به فتح خاء و کسر سین) و خُشُونت (به ضم خاء و شین) از واژگان نهج البلاغه به معنای سختی، درشتی، زبری و خلاف نرمی است. این واژه هفت بار در نهج البلاغه آمده است.
) در رابطه با خشونت و درشتخوئی عمر بن الخطاب فرموده: «فَصَيَّرَهَا في حَوْزَة خَشْنَاءَ، يَغْلُظُ كَلْمُهَا، وَيَخْشُنُ مَسُّهَا، وَيَكْثُرُ العِثَارُ [۱۲] وَالاْعْتَذَارُ مِنْهَا»