انسان‌شناسی (کلام جدید)[ویرایش] [ادامه] انسان‌شناسی یا آنتروپولوژی (anthropology) یکی از مهم‌ترین دانش‌های الهی و بشری است که در حوزه معارف بشری و دینی تأثیر به‌سزایی دارد. تحلیل چیستی انسان‌شناسی بر پایه پیشینه، تعریف، ضرورت و انواع آن صورت می‌پذیرد. انسان‌شناسی دارای انواع علوم اجتماعی، فلسفی، دینی، علمی، عرفانی و اخلاقی است. هریک از انواع انسان‌شناسی گرفتار بحران‌هایی است و تنها انسان‌شناسی دینی است که هیچ بحرانی در حوزه آن راه نیافته است.
انحصارگرایی در باب نجات[ویرایش] [ادامه] انحصارگرایی از ارکان مهم کلام مسیحی است و طبق آن تنها مسیحیان می‌توانند وارد بهشت شوند. و از آموزه‌های مسیحیت به نام « نجات» دارد. این دیدگاه مورد نقد واقع شده است که عبارت است از: ۱: متهم کردن انسانهای قبل از عیسی و راندن ایشان از بهشت در حقیقت مجبور کردن ایشان به امری است که قدرت آن را ندارند. (تکلیف مالایطاق) غیر عقلانی بودن این آموزه تا جایی روشن است که بسیاری از متکلمان مسیحی برای اصلاح آن اقدام کرده و نظریه «شمول‌گرایی» و « کثرت‌گرایی» را طرح کردند. ۲: نجات یافتن انسانها از طریق کشته شدن فرد دیگر نیز مخالف عقل
انتظار حداکثری بشر از دین[ویرایش] [ادامه] قائلین به انتظار حداکثری بشر از دین معتقدند کلیات و جزییات هر آنچه در دنیا و آخرت مورد نیاز انسان است در متون دینی آمده است. این دیدگاه مورد نقد واقع شده است که عبارت است از: ۱: معمولا قائلین به انتظار حداکثری به برخی آیات و روایات تمسک می‌کنند که دلالت آنها بر هدف ایشان قطعی نیست؛ به عنوان مثال آیات: ۸۹ سوره نحل و ۳۸ سوره انعام. ۲: نفی انتظار حداکثری از دین مستلزم پذیرش انتظار حداقلی و سکولاریسم نیست.
