مقاله برگزیده
انقلاب اسلامی یکی از شگفت انگیز‌ترین وقایع
قرن بیستم، ضمن بازکردن فاز جدیدی از تحلیل در بسیاری از حوزه‌های سیاسی و اجتماعی و دست کاری کردن قالب‌های تحلیل پیشین، همچنان پس از گذشت تقریبا سه دهه از آن، ضمن ناشناخته بودن ابعاد گسترده‌ای از آن، در راس حوزه مطالعاتی خیلی از دانشمندان قرار دارد. یکی از ابزارهای مهم شناخت همه جانبه انقلاب اسلامی، شناخت رهبران و بزرگانی است که در این فرایند نقش مهم و به سزایی ایفا کردند. مقاله حاضر بر آنست به
سیره یکی از این شخصیت‌های تاثیر گذار یعنی
شهید محمد علی رجایی بپردازد.
محمد علی رجایی در سال ۱۳۱۲ ش، در
قزوین در یک
خانواده مذهبی به
دنیا آمد که همین ویژگی خانوادگی، در شکل گیری الگوی تربیتی ایشان نقش اساسی ایفا می‌کرد.
پدر (پدر ایشان عبدالصمد نام داشت که وقتی محمد علی ۴ ساله بودند، به رحمت ایزدی پیوستند.) ایشان عضو انجمن منتظرین
امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) بودند که هدف نهایی این انجمن، حفظ
جامعه و بویژه جوانان، بر مدار
اسلام و حفاظت از فرهنگ و ارزش‌های اسلامی در مقابل دیگر اندیشه‌های موجود یعنی
کمونیستی و
بهائیت و... بود. ایشان در عین گرفتاری شدیدی که از ناحیه مسائل اقتصادی داشتند، علی رغم اینکه مدت کمی تحصیل را کنار گذاشته بودند، از ادامه تحصیل باز نماندند و در سال ۱۳۲۵، مدرک ششم و در ۱۳۳۴ با گذراندن ششم دبیرستان گواهینامه دیپلم ریاضی را گرفتند و در ۱۳۳۸ لیسانس خود را در رشته دبیری ریاضی اخذ کرد. ایشان در مقطع فوق لیسانس رشته آمار دانشکده علوم دانشگاه
تهران قبول شدند که با بازگشت به قزوین و ادامه کار معلمی، تحصیل در رشته آمار را نیمه کاره رها کرد.
ادامه
