• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وطؤ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَطْؤ (به فتح واو و سکون طاء) از واژگان قرآن کریم به معنای زیر پا گذاشتن و قدم نهادن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: مُواطاة (به ضم میم و فتح واو) به معنای توافق و برابری.



وَطْؤ (بر وزن فلس) به معنای زیر پا گذاشتن و قدم نهادن است. «وَطِئَهُ‌ برجله: علاه بها و داسه».


(وَ لا یَطَؤُنَ‌ مَوْطِئاً یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَ لا یَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلًا اِلَّا کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ‌) «قدم نمی‌نهند و وارد نمی‌شوند به زمینی که کفار را خشمگین می‌کند و از دشمنی به مقصودی نمی‌رسند مگر آنکه به آنها عمل صالح نوشته می‌شود.» موطئا زمین را گویند که زیر پا می‌ماند.
(وَ اَرْضاً لَمْ‌ تَطَؤُها) «و زمینی که به آن قدم ننهادید.»
(اِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ اَشَدُّ وَطْئاً وَ اَقْوَمُ قِیلً)ا «عبادت شب محکم‌تر است در قدم گذاشتن به عبادت خدا (یا محکم‌تر است در ثبات قدم) و قویتر است از لحاظ گفتار در حضور قلب و توجّه.»

۲.۱ - مواطاة

مُواطاة (به ضم میم و فتح واو) به معنای توافق و برابری است.
(یُحِلُّونَهُ عاماً وَ یُحَرِّمُونَهُ عاماً لِیُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ‌) «ماه حرام را سالی حلال و سالی حرام می‌کنند تا موافق و برابر کنند با عددی که خدا حرام کرده است.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۲.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۱۲۰.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۰۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۴۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۴۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۳۶.    
۹. احزاب/سوره۳۳، آیه۲۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۹۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۳۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۴۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۸۳.    
۱۴. مزمل/سوره۷۳، آیه۶.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۴.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۹۹.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۶۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۱.    
۱۹. توبه/سوره۹، آیه۳۷.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۷۲.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۳۶۴.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵۴.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۹۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وطی»، ج۷، ص۲۲۵.    






جعبه ابزار