ودود (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
ودود (قاموس قرآن (جلد ۷))
مقالات مرتبط:
وَدود (لغاتقرآن)
،
ودّ (مفرداتنهجالبلاغه)
،
ودّ (مقالات مرتبط)
.
وَدود
(به فتح واو و ضم دال) از
واژگان قرآن کریم
به معنای دوست دارنده و از
اسماء حسنی
است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای وَدود
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربرد
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای وَدود
[
ویرایش
]
وَدود
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۹۳.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۶۰.
[۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۵۹.
به معنای دوست دارنده و از اسماء حسنی است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
اِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدُودٌ
)
[۴]
هود/سوره۱۱، آیه۹۰.
(پروردگارم مهربان و دوستدار (بندگان توبهكار) است!»)
[۵]
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۲.
ایضا
(
وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ
)
[۶]
بروج/سوره۸۵، آیه۱۴.
(و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است.)
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۰.
۳ - تعداد کاربرد
[
ویرایش
]
این واژه دو بار بیشتر در
قرآن مجید
نیامده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۹۳.
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۶۰.
۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۵۹.
۴.
↑
هود/سوره۱۱، آیه۹۰.
۵.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۲.
۶.
↑
بروج/سوره۸۵، آیه۱۴.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۰.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ودود»، ج۷، ص۱۹۳.
ردههای این صفحه :
اسماء الهی
|
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان سوره بروج
|
واژه شناسی واژگان سوره هود
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری