نواهی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

نواهی، کلام دلالت کننده بر منع شخص از انجام کاری است.

معنای لغوی و اصظلاحی

[ویرایش]

---

نواهی، جمع نهی، و نهی در لغت به معنای ترک و بازداشتن است، و در اصطلاح، به کلامی گفته می‌شود که برای بازداشتن شخص از انجام کاری انشا می‌شود.

نزاع اصولیون در دلالت دنهی

[ویرایش]

---

بیشتر اصولی‌ها معتقدند نهی، در حرمت ظهور دارد، هر چند در این که این حرمت از طریق لفظ یا عقل استفاده می‌شود اختلاف دارند؛ مشهور معتقدند ماده و صیغه نهی همانند امر، بر طلب دلالت می‌کند، با این تفاوت که در نهی، طلب به «ترک فعل» و در امر، به «انجام فعل» تعلق گرفته است. برخی دیگر بر این باورند که متعلق طلب، «کَفّ از فعل»، یعنی خودداری از «منهی عنه» در خارج است.
مشهور متاخران معتقدند متعلق نهی، زجر و منع از انجام کار است، اما نه زجر تکوینی بلکه زجر اعتباری.

نظر کتاب کفایة الاصول در دلالت نهی

[ویرایش]

---

در کتاب «کفایة الاصول» آمده است:
«الظاهر ان النهی بمادته و صیغته فی الدلالة علی الطلب مثل الامر بمادته و صیغته، غیر ان متعلق الطلب فی احدهما الوجود و فی الآخر العدم، فیعتبر فیه ما استظهرنا اعتباره فیه بلا تفاوت اصلا. نعم یختص النهی بخلاف و هو اَنّ متعلق الطلب فیه هل هو الکف او مجرد الترک و ان لا یفعل؟ و الظاهر هو الثانی».

عناوین مرتبط

[ویرایش]

---

سقوط نهی؛ متعلق نواهی.

پانویس

[ویرایش]

---