• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حیه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَیَّة (به فتح حاء و یاء مشدد و مفتوح)، از واژگان قرآن کریم به معنای مار است.



حَیَّة به معنای مار است.


(قالَ اَلْقِها یا مُوسی‌.)(فَاَلْقاها فَاِذا هِیَ‌ حَیَّةٌ تَسْعی‌) «فرمود‌: ای موسی (علیه‌السّلام)! آن را (عصا) بینداز؛ آن را انداخت در دم ماری شد که به تندی حرکت می‌کرد.»
در «ثعبان» گذشت که چرا راجع به عصای موسی گاهی ثعبان گفته شده و گاهی حیّه و گاهی جانّ. والحمدللّه وهو خیر ختام.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۱۶.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۷۶۱.    
۳. طه/سوره۲۰، آیه۱۹-۲۰.    
۴. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۴، ص۱۴۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۹۹-۲۰۰.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۷، ص۱۷.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حیة»، ج۲، ص۲۱۶.    






جعبه ابزار