حسین بن علی کرابیسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعلی حسین بن علی کرابیسی مهلّبی بغدادی (م ۲۴۵ یا ۲۴۸ هـ)، فردی
فقیه، متکلم،
محدث، رجال‌شناس و از برجسته‌ترین شاگردان
محمد بن ادریس شافعی بوده و از نویسندگان
اهل حدیث و از نگارنده‌گان
ردیه در مسأله
امامت به‌شمار می‌رود.
[ویرایش]
ابوعلی حسین بن علی بن یزید کرابیسی مهلّبی بغدادی، اهل
بغداد بود.
کرابیسی که به جهت فروش کرباس به این نام شهرت یافت، از برجسته‌ترین شاگردان محمد بن ادریس شافعی، رئیس
مذهب شافعی بود و
فقه را از وی آموخت.
علاوه بر شافعی از کسانی چون
اسحاق بن یوسف ازرق،
معن بن عیسی و
یعقوب بن ابراهیم نیز استفاده برده و علومی را از آنها فرا گرفته است.
او شاگردان بسیاری را تربیت کرده که از آن میان کسانی چون محمد بن علی معروف به
فستقه و
عبید بن
محمد بن خلف بزار را می‌توان نام برد.
[ویرایش]
کرابیسی متهم به
جهمیه، فرقه‌ای از
جبریه بوده و
احمد بن حنبل رای او را در مورد
قرآن مطابق آرای جهمیه دانسته است.
سبکی می‌نویسد که کرابیسی نخست فقه را بر مبنای اهل رای آموخت و سپس نزد شافعی رفته و از وی فقه را فرا گرفت.
[ویرایش]
ابوعلی فردی فقیه، متکلم، محدث و رجال‌شناس بود
و از هوش و ذکاوت و فصاحت خاصی برخوردار بود.
حسین بن علی کرابیسی از نویسندگان اهل حدیث است که بر امامیه در مسئله امامت ردیه نگاشت.
البته در دوره‌های بعدی متکلمان امامی چون
ابوعبدالله مصری کتاب
الامامة فی الرد علی الکرابیسی و
شیخ مفید کتاب
الرد علی کرابیسی فی الامامه را نگاشته‌اند.
[ویرایش]
کرابیسی به سال ۲۴۵ یا ۲۴۸ هـ
درگذشت.
[ویرایش]
کرابیسی آثار بسیاری در فقه و حدیث و اصول بر جای گذاشت که از آن جمله است: کتاب الامامة و کتاب المدلّسین فی الحدیث.
[ویرایش]
[ویرایش]
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۸۱، برگرفته از مقاله «ابوعلی حسین بن علی کرابیسی».
• گروه پژوهشی ویکی‌فقه.
