حرام‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حرام به عمل محرّم و ممنوع می‌گویند.


تعریف واژه

[ویرایش]

حرام، از اقسام محکومٌ به است که شارع به ترک آن الزام نموده و به انجام آن رخصت نداده است.
[۱] المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۲۰.    

به بیان دیگر، حرام عملی است که انجام آن به خاطر مفسده موجود در آن جایز نبوده و فاعل آن مستحق ذم و عقوبت است، مانند: قمار و شرب خمر .
[۲] اصول الاستنباط، حیدری، علی نقی، ص۸۳.    
[۳] مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۱۱۱.
[۴] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۸۰.
[۵] تقنین اصول الفقه، عبدالبر، محمد زکی، ص۱۵.
[۶] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۱، ص۵۰.
[۷] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۸۰.


حرام در اصطلاح فقه

[ویرایش]

حرام در اصطلاح فقه ، چیزی است که فعل آن شرعا سبب ذم و نکوهش گردد و یا امری است که فعل آن موجب عقاب شود.
[۸] کشاف اصطلاحات الفنون، مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، تهران، مکتبه خیام، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۳۶۸.
[۹] فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی (در باب معاملات)، جابری عربلو، محسن، چاپ اول ، ۱۳۶۲، تهران، ص۸۵.


پانویس

[ویرایش]
 
۱. ↑ المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۲۰.    
۲. ↑ اصول الاستنباط، حیدری، علی نقی، ص۸۳.    
۳. ↑ مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۱۱۱.
۴. ↑ اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۸۰.
۵. ↑ تقنین اصول الفقه، عبدالبر، محمد زکی، ص۱۵.
۶. ↑ اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۱، ص۵۰.
۷. ↑ سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۸۰.
۸. ↑ کشاف اصطلاحات الفنون، مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، تهران، مکتبه خیام، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۳۶۸.
۹. ↑ فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی (در باب معاملات)، جابری عربلو، محسن، چاپ اول ، ۱۳۶۲، تهران، ص۸۵.


منبع

[ویرایش]
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۵، برگرفته از مقاله «حرام».    


رده‌های این صفحه : احکام خمسه | تکلیف | محکوم به | منهی عنه
جعبه ابزار