جناح

جِناحْ در لغت یعنی طرف، سمت و بال.

در اصطلاح، عبارت است از هر یک از دو نیرویی که هنگام آرایش جنگی در دو طرف قلب لشگر قرار می‏گیرند.

در نبرد صفین هنگامی که پیشقراولان سپاه حضرت علی (علیه السلام) به جلوداران سپاه معاویه نزدیک شدند، حضرت، مالک اشتر نخعی را با عجله روانه کرد و ریاست تمام لشگر را به او سپرد و فرمود: زیاد را بر میمنه (جناح راست) و شریح را بر میسره (جناح چپ) بگذار و خود در قلب سپاه بمان.

۱.	↑ فرهنگ جدید عربی- فارسی.
۲.	↑ ینابیع الفقهیه، کتاب الجهاد، ص۲۹۶.
۳.	↑ تاریخ زندگانی امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) از خلافت تا شهادت، ص۱۲۵، چاپ پیروز.

جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۴.

رده‌های این صفحه : واژه شناسی