اجابت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اجابت به معنای پذیرفتن دعوت و خواهش کسى است. احکام اجابت، در باب‌ هاى طهارت، زکات،جهاد، امر به معروف، تجارت، نکاح و اطعمه و اشربه آمده است.


طرف دعوا

[ویرایش]

چنانچه یکى از دو طرف دعوا از دیگرى براى داورى نزد حاکم شرع جامع الشرایط دعوت کند، اجابت او واجب است.
[۱] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۴۰۳.    


اجابت قاضی

[ویرایش]

در صورتى که کسى نزد قاضی براى احقاق حق خویش علیه دیگرى استغاثه نماید، اجابت او بر قاضى واجب است.
[۲] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۰، ص۱۳۴.    


در زکات

[ویرایش]

اگر گردآورنده ی زکات، مقدار ثمره را تخمین بزند و از مالک پیش از رسیدن زمان اخراج زکات، زکات آن را بخواهد، اجابت او واجب نیست.
[۳] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۵، ص۲۲۱.    


در خواستگاری

[ویرایش]

اگر مؤمنى که توان پرداخت نفقه را دارد، از دخترى خواستگاری نماید، در این که بر ولىّ دختر، اجابت او لازم است یا نه، اختلاف است.
[۴] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۰۹.    


دعوت مؤمن

[ویرایش]

اجابت دعوت مؤمن
[۵] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۴۷۲.    
و نیز اجابت دعوت به تشییع جنازه،
[۶] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴، ص۲۷۹.    
ولیمه ی عروسى،
[۷] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۹، ص۴۸.    
و فسخ عقد از طرف فروشنده یا خریدار، مستحب است.
[۸] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۵، ص۳۳۹.    


در جهاد

[ویرایش]

اگر امام یا نایب خاص او از گروهى براى جهاد درخواست یارى نماید اجابت وى بر آن گروه، واجب کفایی است،
[۹] طباطبایی، علی، ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل، ج۷، ص۴۴۲-۴۴۷.    
مگر آن که امام علیه السّلام فرد یا افراد خاصى را به جهاد فرا خواند، که اجابت کردن آنان در این صورت واجب عینی مى‌شود.
[۱۰] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۴-۳۲۶.    


اجرای حد

[ویرایش]

اجابت دستور حاکم ستمگر بر اقامه ی حدّ، در صورت ناچارى و ناحق نبودن قتل، جایز است.
[۱۱] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۹۱.    


امان کافر

[ویرایش]

اجابت درخواست امان کافر، جایز است.
[۱۲] مکی عاملی، محمد بن جمال الدین، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ج۲، ص۳۹۶.    


پانویس

[ویرایش]
 
۱. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۴۰۳.    
۲. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۰، ص۱۳۴.    
۳. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۵، ص۲۲۱.    
۴. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۰۹.    
۵. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۴۷۲.    
۶. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴، ص۲۷۹.    
۷. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۹، ص۴۸.    
۸. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۵، ص۳۳۹.    
۹. ↑ طباطبایی، علی، ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل، ج۷، ص۴۴۲-۴۴۷.    
۱۰. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۴-۳۲۶.    
۱۱. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۹۱.    
۱۲. ↑ مکی عاملی، محمد بن جمال الدین، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ج۲، ص۳۹۶.    


منبع

[ویرایش]

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،، ج‌۱، ص ۲۵۱-۲۵۲.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | زکات | فقه | نکاح | واژه شناسی
جعبه‌ابزار