وضع اعلام

وضع اعلام، وضع الفاظ برای دلالت بر معنای خاص و جزئی حقیقی است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

وضع الفاظ برای دلالت بر معانی جزئی را، وضع اعلام می‌نامند؛ به این بیان که واضع هنگام وضع، معنای خاص و جزئی حقیقی را در نظر می‌گیرد و لفظ را برای آن وضع می‌کند، مانند: واژه‌هایی چون «زید»، «عمرو» و «بکر» برای دلالت بر اشخاص خاص.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ کفایة الاصول، اخوند خراسانی، محمد کاظم، ص ۲۶.
۲.	↑ محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص (۵۰-۴۹).
۳.	↑ تحقیق الاصول المفیدة فی اصول الفقه، آذری قمی، احمد، ص۱۰۰.
۴.	↑ الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۱، ص۵۸.

۳ - منبع