• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نون وقایه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: نون (ابهام‌زدایی).

نون وقایه، از اصطلاحات به کار رفته در علم تجوید بوده و به حرفی گفته می‌شود که نگاه‌دارنده فعل است که کسره و جر نگیرد.



«وقایه» یعنی نگه‌داشتن و نون وقایه حرفی است که، نگاه‌دارنده فعل است که کسره و جر نگیرد، زیرا این دو از ویژگی‌ها و خصوصیات اسم می‌باشند، و هنگامی که یاء متکلم (ی) به فعل متصل شود (خلق + ی) چون آخر فعل کسره‌پذیر نیست، میان آنها نون مکسوره‌ای (ن) اضافه می‌کنند، تا فعل از قبول کسره محفوظ بماند. و آنرا نون وقایه می‌نامند. مانند تبعنی ـ خلقنی ـ فاتبعونی ـ لیحزننی ـ لم حشرتنی.
البته در بعضی موارد یاء متکلم به جهت تخفیف در رسم‌الخط قرآن حذف شده، و نون وقایه مکسور باقی مانده که کسره نون بر حذف یاء متکلم دلالت می‌کند. مانند: فاسمعون ـ فاتقون ـ یشفینفارهبونی ـ کذبونی.
در این موارد بهتر است به طریق «روم» وقف شود یعنی یک سوم کسره نون وقایه تلفظ شود.


۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۲۵.    
۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۸۰.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «قرائات از دیدگاه روایات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۲/۱۷.    



جعبه ابزار