• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجمل حقیقی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



لفظ دارای اجمال به حسب مراد استعمالی، مجمل حقیقی است.



مجمل حقیقی، مقابل مجمل حکمی بوده و به لفظی گفته می‌شود که اجمال حقیقی دارد؛ یعنی مراد استعمالی لفظ مدلول دلالت تصدیقی اولی، ظاهر و روشن نیست. علت اجمال، یا ذات لفظ است، مثل: الفاظ مشترک ، و یا عامل خارجی، مثل: همراه بودن کلام با آن چه که برای قرینه بودن صلاحیت دارد، که این امر سبب اجمال لفظ و عدم انعقاد ظهور برای آن می‌گردد.
در کتاب « محاضرات فی اصول الفقه » آمده است:
«ثم ان المجمل تارةً یکون حقیقیا و اخری حکمیا و نقصد بالاول ما کان اللفظ غیر ظاهر فی المراد الاستعمالی و الاول لایخلو من ان یکون اجماله بالذات کاللفظ المشترک او بالعرض کالکلام المحفوف بما یصلح للقرینیة، فانه یوجب اجماله و عدم انعقاد الظهور له».
[۴] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۳۳۲.
[۵] تحریر الفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۳، ص (۱۷۹۵-۱۷۹۴).



۱. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۵، ص۳۸۶.    
۲. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص (۲۲۴-۲۲۳).    
۳. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ج۱، ص۲۵۲.    
۴. شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۳۳۲.
۵. تحریر الفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۳، ص (۱۷۹۵-۱۷۹۴).



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۰۳، برگرفته از «مجمل حقیقی».    

رده‌های این صفحه : مجمل




جعبه ابزار