• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فاطمه بنت علی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فاطمه بنت علی(علیه‌السلام) یکی از بانوانی است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می‌باشد.



فاطمه يكى از دختران امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) مى‌باشد كه با محمد حنفیه از يك مادرند و مادرشان امّ ولد بوده است.
[۲] عسقلانی، ابن حجر، تهذيب التهذيب، ج ۱۲، ص ۴۴۳.



وى ابتدا، همسر محمد بن‌ ابی سعید بن عقیل بود و فرزندى به نام حُمَيْده به دنيا آورد، پس از محمد به همسرى سعید بن اسود بن ابی البختری درآمد كه فرزندانى به نام‌هاى برّه و خالده به دنيا آورده، سپس منذر بن عبیدة بن زبیر بن عوام او را به عنوان همسر خود انتخاب نمود و عثمان و كنده از او متولّد شده‌اند.


فاطمه بنت على(علیه‌السلام) از جمله زنانى بود كه در كربلا حضور داشت و به اسارت لشكريان یزید در آمد.
حرث‌ بن كعب از فاطمه دختر علی (علیه‌السلام) اين روايت را نقل مى‌كند: يزيد ملعون فرمان داد تا زنان اسير را به همراه علی‌ بن الحسین (علیهماالسلام) در جايى مسكن بدهند كه از سرما و گرما در امان نباشند، آنان نيز چنين كردند، به طورى كه صورت‌هاى اسرا پوست انداخت. وى همچنين گفته: بعد از شهادت امام حسين، در بیت المقدس از زير هر سنگى كه بلند مى‌كردند خون تازه جارى مى‌شد و مردم خورشید را بر روى ديوارها به رنگ سرخ ديدند مانند پارچه‌هاى زرد رنگ .
[۸] نفس المهموم، ص ۴۰۹.

برخى از منابع چنين نقل كرده‌اند: هنگامى كه اسرا و اهل بیت(علیهم‌السلام) وارد مدینه شدند.
فاطمه بنت على(علیه‌السلام) به خواهرش زینب (سلام‌الله‌علیها) گفت: اين مرد دينى نعمان بشير، نسبت به ما نيكى كرد، آيا نزد تو چيزى هست تا به عنوان صله به او بپردازيم؟
[۱۱] خوارزمی، مقتل الحسين(علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۸۲.
[۱۲] نفس المهموم، ص ۴۲۸.
[۱۳] شریف القرشی، باقر، حياة الامام الحسين علیه‌السلام، ج ۳، ص ۴۲۶.
عين اين مطالب درباره فاطمه بنت الحسین(علیه‌السلام) آمده است.
[۱۴] الفصول المهمّه، ص ۱۹۶.



بنا به گفته برخى از منابع فاطمه بنت على (علیه‌السلام) در سال ۱۱۷ از دنیا رفت.
[۱۶] عسقلانی، ابن حجر، تهذيب التهذيب، ج ۱۲، ص ۴۴۳.



۱. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷۰، ص ۳۵.    
۲. عسقلانی، ابن حجر، تهذيب التهذيب، ج ۱۲، ص ۴۴۳.
۳. زبیری، مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ص ۴۴.    
۴. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷۰، ص ۳۶.    
۵. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷۰، ص ۳۵.    
۶. صدوق، محمد بن علی، امالی، مجلس ۳۱، ص ۱۴۲.    
۷. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۴۰.    
۸. نفس المهموم، ص ۴۰۹.
۹. طبری، ابن جریر، تاریخ طبری، ج ۴، ص ۳۵۴.    
۱۰. ابن اثیر، ابوالحسن، الکامل فی التاریخ، ج ۴، ص ۸۸.    
۱۱. خوارزمی، مقتل الحسين(علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۸۲.
۱۲. نفس المهموم، ص ۴۲۸.
۱۳. شریف القرشی، باقر، حياة الامام الحسين علیه‌السلام، ج ۳، ص ۴۲۶.
۱۴. الفصول المهمّه، ص ۱۹۶.
۱۵. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷۰، ص ۳۹.    
۱۶. عسقلانی، ابن حجر، تهذيب التهذيب، ج ۱۲، ص ۴۴۳.



اسیران و جانبازان کربلا، مظفری سعید، محمد، ص۱۸۰-۱۸۱.    






جعبه ابزار