• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبداللطیف بن محمد بن عبداللطیف خجندی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صدرالدّین عبداللّطیف بن محمّد خجندی، از مشهورترین بزرگان آل خجند در قرن ششم هجری بود که ریاست شافعیان اصفهان را بر عهده داشت.



صدرالدّین ابوالقاسم عبداللّطیف بن محمّد بن عبداللّطیف بن محمّد بن ثابت خجندی، از مشهورترین بزرگان آل خجند است. در فقه و حدیث و شعر و ادب مهارت بسیار داشت. در رجب ۵۳۵ق در اصفهان متولّد شد، و در این شهر تحصیل نمود، سرانجام به ریاست شافعیان اصفهان برگزیده شد، و به تدریس پرداخت، و وعظ و خطابه ایراد نمود. وی سفری به بغداد رفته، از خلیفه خلعت گرفت، سپس به ایران بازگشت. در جمادی الاوّل ۵۸۰ در همدان به مرگ ناگهانی، عمرش به پایان رسید.


او مردی سخاوتمند و باهمّت بود، و شعراء از عطایای او بهره‌مند، و مدّاح مناقب او بودند که از آن جمله‌اند: جمال الدّین عبدالرزّاق، کمال الدّین اسماعیل، خاقانی شروانی و مجیرالدّین بیلقانی. هم چنین اثیرالدّین اخسیکتی مرثیّه‌ای در وفات او سروده است. صدرالدّین خجندی به عربی و فارسی اشعاری سروده که در تذکره‌ها نقل شده است.
[۲] خلیل شروانی، جمال‌الدین، نزهه المجالس، ص۸۱، مقدّمه.
[۳] عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات، صص۷۹۹ و ۶۱۴.
[۴] معین، محمد، فرهنگ معین، ج۵، ص۹۷۵.
[۶] انوشه، حسن، دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص۱۷-۱۸.
[۷] مجلّه یادگار، سال سوم، شماره ۱، شهریور ۱۳۲۵، ص۲۱-۲۷.



۱. سبکی، تاج الدین، طبقات الشّافعیّه الکبری، ج۷، ص۱۸۶.    
۲. خلیل شروانی، جمال‌الدین، نزهه المجالس، ص۸۱، مقدّمه.
۳. عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات، صص۷۹۹ و ۶۱۴.
۴. معین، محمد، فرهنگ معین، ج۵، ص۹۷۵.
۵. مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۴۱۲.    
۶. انوشه، حسن، دانشنامه ادب فارسی در آسیای مرکزی، ص۱۷-۱۸.
۷. مجلّه یادگار، سال سوم، شماره ۱، شهریور ۱۳۲۵، ص۲۱-۲۷.



مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۶.    






جعبه ابزار