• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضمیر متصل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ضمیر متصل، ضمیر همراه و متصل به اسم یا فعل یا حرف را ضمیر متصل گویند.



ضمیر به اعتباری یا متصل است یا منفصل.

۱.۱ - ضمیر متصل

ضمیر متصل آن است که همراه اسم، فعل یا حرف می‌آید و مستقل نیست؛ مانند ضمیر «ک» در (ما ودعک ربک وما قلی)؛ « پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است». در این آیه «ک» در «ودعک» و «ربک» ضمیر متصل است.


تا زمانی که آوردن ضمیر متصل ممکن باشد، ضمیر منفصل به کار نمی‌بریم. آوردن ضمیر متصل در دو مورد ممکن نیست:
۱. ابتدای جمله؛ مانند: (ایاک نعبد وایاک نستعین) ؛
۲. پس از الا؛ مانند: (وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه).
[۵] بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۹۷۳.
[۶] جمعی از محققان، قاموس القرآن الکریم (المدخل)، ج۲، ص۲۲۶۱.



۱. ضحی/سوره۹۳، آیه۳.    .
۲. حمد/سوره۱، آیه۵.    .
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۳۴.    
۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.    .
۵. بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۹۷۳.
۶. جمعی از محققان، قاموس القرآن الکریم (المدخل)، ج۲، ص۲۲۶۱.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ضمیر متصل».    



جعبه ابزار