سخله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَخْلَه از جمله الفاظی است که در فقه کاربرد دارد.
(سَخْلَه) با فتح سین و سکون خاء و فتح لام خوانده می شود.
بچه
گوسفند،
گاو و
شتر را سَخْلَه می گویند.
سخله- که جمع آن
سخال مىباشد- در اصل به بچه تازه متولد شده
گوسفند- اعم از
میش و
بز- گفته مىشود؛
لیکن مراد از آن در کلمات فقها
در بحث
زکات اعم از بچه گوسفند،
گاو و
شتر مىباشد.
از آن در باب
زکات نام بردهاند.
از شرایط تعلق زکات به
انعام ثلاث (گوسفند، گاو و شتر) سپرى شدن یک سال از زمان
تملک آنها است؛ لیکن چنانچه در اثناى سال بچههایى از آنها متولد شود، بچهها در مسئله سال، تابع مادران خود نیستند؛ از این رو، با گذشت سال بر مادران، به بچههایشان زکات تعلق نمىگیرد
و شرط تعلق زکات به بچهها گذشت یک سال جدا گانه بر آنها است؛ لیکن در اینکه مبدأ سال در بچهها از زمان تولد آنها است یا از زمان گرفتن آنها از
شیر و آغاز چریدن، اختلاف مىباشد. قول نخست، منسوب به
مشهور است.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۱۷-۴۱۸.
