• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تقیه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابراز عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف‌ نظر و اعتقاد قلبی را تقیّه گویند.



تقیه از ماده «وقایه» در لغت به معنای حفظ و نگهداری چیزی از اذیت و آزار دیگران می باشد.

۱.۱ - معنای اصطلاحی

در اصطلاح، عبارت است از: نگهداری خود (یا همکیشان) از ضرر غیر، به واسطه موافقت کردن با او در قول یا فعل مخالف حق .
[۲] فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۵۷۳.
در این مدخل از واژه «تتقوا» و جملاتی مانند «لایخشون احدا» و «فقال انی سقیم» استفاده شده است.


۱. مفردات،راغب، ص۸۸۱، «وقی».    
۲. فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۵۷۳.



فرهنگ قرآن،مرکز فرهنگ و معارف قرآن،برگرفته از مقاله «تقیه»    



رده‌های این صفحه : تقیه | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار