• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفخیم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تَفخیم به معنای درشت و محکم ادا کردن حرف می باشد و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.



تفخیم به مفهوم نخست از اصطلاحات علم تجوید و عبارت است از تلفّظ درشت و محکم حرف؛ به‌گونه‌ای که هنگام ادا دهان از صدای آن پر شود. این صفت برای حروف استعلاء (خ، ص، ض، ط، ظ، ع، ق) و نیز برای دو حرف «ل» و «ر» ذکر شده است.


رعایت تفخیم در نماز همانند دیگر صفات حروف ـ که موجب نیکو شدن قرائت و تجوید می‌گردد ـ واجب نیست؛ لیکن مستحب است. برخی در استحباب آن نیز اشکال کرده‌اند.
در خصوص تکبیرة الاحرام، برخی فقها رعایت تفخیم در «ل» لفظ جلاله «اللّه» و «ر» در «اکبر» را احتیاط مستحب و برخی سزاوار دانسته‌اند.


۱. طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۴۶۵.    
۲. خویی، سید ابو القاسم، منهاج الصالحین، ج۱، ص۱۵۸.    



فرهنگ فقه اهل بیت مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۵۵۸.    


رده‌های این صفحه : تجوید | تلاوت قرآن | قرآن شناسی




جعبه ابزار