• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تثبیت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تثبیت یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای استدلال خطابی در قالب قیاس یا تمثیل است.



هرگاه ماده حجتِ خطابی (مظنونات و مشهورات) در قالب و شکل قیاس یا تمثیل ارائه شود «تثبیت» خوانده می‌شود؛ بدین سان، تثبیت عبارت است از: هر قولی که در خطابه به عنوان حجت و استدلال به کار می‌رود، به گونه‌ای که مفید تصدیق ظنی به مطلوب خطیب و برای شنوندگان گمان‌آور باشد؛ خواه در قالب و شکل قیاس عرضه شود و یا در هیئت استدلال تمثیلی، چون در خطابه، تصدیق جزمی منظور نیست و از تمثیل هم تصدیق غیرجزمی اقناعی حاصل می‌شود؛ به این سبب، تمثیل نیز در خطابه مورد استفاده است. به تثبیت، «حجت اقناعی» نیز گفته می‌شود. تثبیت بر دو قسم است: تثبیت تمثیلی یا تمثیل خطابی و تثبیت قیاسی یا قیاس خطابی.
[۴] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۶.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    
مظفر، محمدرضا، المنطق.    



۱. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۳۸.    
۲. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۳۵.    
۳. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۸۱.    
۴. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۶.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «تثبیت»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۲/۴.    
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی | خطابه | قیاس




جعبه ابزار