• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوغسان رفیع بن سلمه دماذ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دماذ ابوغسان رفیع بن سلمه عبدی (م قرن سوم هجری)، از شاعران و کاتبان قرن سوم هجری قمری و از اصحاب و شاگردان خاص ابوعبیده معمر بن مثنی بود.



ابوغسان رفیع بن سلمة بن مسلم بن رفیع عبدی، معروف به دماذ، از اصحاب و شاگردان خاص ابوعبیده معمر بن مثنی (م ۲۱۰ هـ) بود. او کاتب ابوعبیده و از موثق‌ترین مردم نزد او بود و انساب و اخبار را از او آموخت. صفدی او را شاعری هجوگو و بدزبان توصیف کرده است.
دماذ از هیثم بن عدی روایت کرده و کسانی مانند کُرانی،‌ هاشم بن محمد خزاعی، حسن بن علیل غنری، ابوعثمان مازنی و ابوبکر یموت بن مزرع عبدی از او بهره برده‌اند.
زمان مرگ وی مشخص نیست، ولی با توجه به درگذشت استادش عبدی، از رجال قرن سوم به شمار می‌رود. مسعودی او را مؤلف کتابی در زمینه تاریخ دانسته است.
[۱۲] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۱، ص۱۳.



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۵] ابوعلی قالی، اسماعيل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۱۷.



۱. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۷۷.    
۲. ابن‌عبدربه، احمد بن محمد، العقد الفرید، ج۲، ص۳۱۶.    
۳. زبیدی، محمد بن حسن، طبقات النحویین و اللغویین، ص۱۸۱.    
۴. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۱، ص۵۶۸.    
۵. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۷۷.    
۶. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۴، ص۹۴.    
۷. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱، ص۱۴۰.    
۸. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲، ص۳۶۴.    
۹. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۸، ص۳۷۹.    
۱۰. زبیدی، محمد بن حسن، طبقات النحویین و اللغویین، ص۱۸۱.    
۱۱. سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۱، ص۵۳.    
۱۲. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۱، ص۱۳.
۱۳. عسکری، حسن بن عبدالله، تصحیفات المحدثین، ص۴۲۱.    
۱۴. ثقفی کوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۲، ص۶۵۴.    
۱۵. ابوعلی قالی، اسماعيل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۱۷.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۳۶، برگرفته از مقاله «ابوغسان رفیع بن سلمه عبدی».






جعبه ابزار