مقاله برگزیده
غلامحسین ابراهیمی دینانی، فیلسوف، پژوهشگر، مدرس
فلسفه در دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، دانشگاه مذاهب اسلامی و دانشگاه آزاد اسلامی است. عمده شهرت وی به علت
پژوهش در
حکمت اشراق و
سهروردی و احیای آن در سال‌های اخیر است.
وی در ۵ دی سال ۱۳۱۳ در شهر درچه روستای دینان از توابع خمینی‌شهر که امروزه جزو شهرستان خمینی‌شهر
اصفهان است بدنیا آمد.
وی پس از تحصیل ابتدائی در روستای خود، در مدرسه علمیه نیم آورد اصفهان به تحصیلات دینی مشغول شد. پس از گذراندن دوره سطح و مقدمات
فلسفه، سال ۱۳۳۳ وارد
حوزه علمیه قم شد و ضمن تحصیل خارج فقه و اصول نزد مراجع بزرگ، نزد
علامه طباطبائی به فرآگیری فلسفه نیز پرداخت. که شاهد مباحث فلسفی
هانری کربن (فرانسوی) و علامه طباطبایی نیز بود.
فلسفه را در اصفهان نزد حکیم
ضیاء پور شروع کرد و در
قم در سطح عالی با علامه طباطبائی به پایان رساند و از شاگردان خاص ایشان گردید. سال ۱۳۴۵ پس از درگذشت
آیت‌الله بروجردی به
تهران مهاجرت کرد و وارد دوره کارشناسی دانشگاه تهران شده و پس از اخذ درجه کارشناسی جهت گذراندن امورات زندگی به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمد. تا دریافت دکترای ادامه تحصیل داد و سال ۱۳۵۲ از رساله دکتری تخصصی فلسفه خود دفاع کرد.
پس از اخذ درجه کارشناسی جهت گذراندن امورات زندگی به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمد. سال ۱۳۵۳
ازدواج کرد و همان سال به عنوان استاد فلسفه در دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به تدریس شد. سال ۱۳۶۲ به تهران منتقل شده و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران شد و تاکنون استاد این دانشگاه است. وی صاحب تالیفاتی بسیاری در زمینه فلسفه می‌باشد که در آن به نقد آرای فلسفی فلاسفه بزرگ و شرق پرداخته و در ذیل آنها به ارائه نظرات خاص فلسفی خود پرداخته است.
دینانی در سمینارها و همایش‌های متعدد داخلی و خارجی شرکت داشته و مقالات و آثار فراوانی در حوزه فلسفه و دین پژوهی به رشته تحریر در آورده که برخی از کتاب‌هایشان جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی
ایران را دریافت نموده است و در اولین دوره همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۰ با عنوان چهره برتر فلسفه تقدیر شدند.
در ارج نامه «خرد و خردورزی» آمده است: «… منزل ذوالمجد در خیابان بهار… جلسات علامه با کربن تشکیل می‌شد و آقایان دکتر سیدحسین نصر، دکتر سپهبدی، دکتر شایگان، محمد تجویدی نقاش، هبوطی… و صائنی زنجانی حضور داشتند…. به اتفاق استاد به سمت تهران حرکت می‌کردیم… جوان‌ترین عضو جلسات بنده بودم…. کربن در عین شیفتگی به
تشیع، به تمام معنا فرنگی بود.» و در سوالی که دینانی از کربن در مورد عقایدش و ضرورت مرشد می‌پرسد و اینکه مرشد شما کیست، جواب می‌گیرد که: «بله، … من اُویسی هستم. (در یکی از مصاحبه‌هایتان گفته بودید که از کربن پرسیدند که اگر اهل طریقتی، مرشدت کیست و او گفت که من اویسی هستم! منظورش چه بود؟
– بله او گفته بود اما منظور این نبود که او مرشدش «
اویس قرنی» است بلکه
اویسیه فرقه‌ای هستند که معتقدند اصلاً مرشد لازم نیست! خود اویس اصلاً خدمت
پیغمبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نرسید، یک دفعه آمد و نصف روز رفت.
از کربن پرسیدم که حالا مرشد لازم ندارید، ذکر که دارید، ذکر خفی یا جلی شما چیست؟ او گفت: همین که تا صبح ذکر قال الباقر و قال الصادق می‌خوانم، همین ذکر من است. این جوابی بود که کربن به من داد حالا هر طور می شود این را تفسیر کرد.
تولد ۱۳۱۳.
تحصیلات ابتدایی در دینان.
مقدمات در مدرسه علمیه نیمارود اصفهان.
اساتید
ادبیات عرب: شیخ
محمدعلی حبیب آبادی و حاج شیخ
عباسعلی ادیب حبیب‌آبادی.
استاد بخشی از
شرح لمعه:
محمدحسن نجف‌آبادی.
سفر به قم ۱۳۳۳.
تحصیل در مدرسه حجتیه و هم حجره بودن با
سیدعلی خامنه‌ای.
تحصیل خارج و فقه اصول در حوزه علمیه قم.
اساتید دروس
فقه و
اصول سطح: مرحوم مجاهدی،
سلطانی طباطبایی، فکور یزدی و شیخ
عبدالجواد سدهی.
اساتید درس خارج فقه و خارج اصول:
آیت‌الله بروجردی،
آیت‌الله اراکی،
آیت‌الله سیدمحمد محقق داماد و
آیت‌الله روح‌الله موسوی خمینی.
اساتید فلسفه: حکیم ضیاپور (اصفهان)، شیخ عباسعلی ایزدی نجف‌آبادی و سطح عالی علامه طباطبایی (قم) و از شاگردان نزدیک ایشان.
دیگر اساتید ایشان عبارتند از: آیت‌الله سلطانی طباطبایی،
آیت‌الله منتظری،
آیت‌الله مجاهدی تبریزی،
آیت‌الله محمد فکور یزدی،
شیخ جواد تبریزی، شیخ عبدالجواد اصفهانی و دکتر
غلامحسین صدیقی.
ادامه
