مقاله برگزیده
یکی از وظایفی که بر عهده
شیعیان نهاده شده، «شناخت پیشوا و
رهبر » می‌باشد.
در یک نگاه کلی دو
راه برای شناخت
امام وجود دارد: از دیدگاه احادیث اهل
تشیع و از دیدگاه احادیث
اهل تسنن . در این نوشتار سعی شده از دیدگاه
اهل سنت گوشه‌ای از شخصیت ممتاز
امام زین العابدین علیه‌السّلام به پیشگاه شما سروران گرامی تقدیم شود.
«ذهبی» دودمان آن حضرت را این گونه می‌نویسد: علی فرزند حسین فرزند
علی بن ابی طالب فرزند
عبد المطلب فرزند هاشم فرزند
عبد مناف می‌باشد.
کنیه ایشان ابوالحسن، ابوالحسین، ابو محمد و ابو عبدالله است. لقب ایشان زین العابدین، سجاد، هاشمی، علوی، مدنی، قرشی، علی اکبر و برخی ایشان را علی اصغر دانسته‌اند.
به ایشان «
ابن الخیرتین» نیز می‌گویند، به خاطر این که
پیغمبر فرمود:
خداوند متعال از میان
بندگان خود، دو گروه را برگزیده است؛ از میان عرب،
قریش و از عجم،
فارس را برگزید. (قال رسول الله: «لله تعالی من عباده خیرتان فخیرته من العرب قریش و من العجم فارس.») پدر بزرگوار
امام سجاد از قریش و مادر ایشان از
ایران می‌باشد، لذا به ایشان فرزند دو خیر می‌گویند. «
ذوالثفنات » لقب دیگری است که به آن حضرت داده‌اند. چرا که ایشان بر اثر
عبادت و
نماز بسیار، جایگاه‌های سجده اش همانند زانوی
شتر پینه بسته بود.
پدر بزرگوارش حسین بن علی و مادرش دختر یزدگرد سوم می‌باشد. در نام مادرش اختلاف است برخی ایشان را سلافه، سلامه، غزاله و شاه زنان نامیده‌اند.
آن حضرت در سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد و در دوران خلافت ولید بن عبدالملک به شهادت رسیده و بدن مطهرش در قبرستان بقیع کنار قبر عموی گرامی اش امام حسن مجتبی به خاک سپرده شد. در سال شهادت وی میان مورخان اختلاف است؛ برخی سال شهادت را ۹۲۹، ۹۳۱۰، ۹۴۱۱، ۹۵۱۲، ۹۹۱۳ و ۱۰۰۱۴ هجری می‌دانند.سالی که امام در آن رحلت نمود را سال «سنة الفقهاء» نامیدند به دلیل این که در این سال بسیاری از فقهای مدینه رحلت کردند.
ادامه
